فرش ترنج دار
فرش های ترنج دار یا حاشیه دار جزو سنتی ترین طرح های فرش هستند. حاشیه عنصری است که بخشی از ساختار فرش را تشکیل می دهد و ظرفیت تزئینی قابل توجهی دارد. حتی می تواند جزییاتی باشد که موفقیت یک پروژه طراحی داخلی را تعیین می کند.
در این مقاله هر آنچه که باید در مورد حاشیه های تولیدی بدانید و اینکه چگونه از این نوع فرش به بهترین شکل ممکن استفاده کنید تا به نقطه برجسته طراحی داخلی یک اتاق تبدیل شود، خواهید آموخت.
حاشیه چیست و در چه نوع فرشی وجود دارد؟
حاشیه در واقع امتداد پود و تار (خطوط) است که پایه فرش را تشکیل می دهد. پود و تار از پنبه، پشم، ابریشم و گاهی جوت تهیه می‌شود و در صورت کشیده شدن، پاره شدن یا آسیب دیدن، پرز (گره) بافته‌شده قالی را باز می‌کند.
حاشیه‌ها در انتهای مقابل فرش دیده می‌شوند. در نقش‌های مستطیلی معمولاً در امتداد ضلع کوتاه قرار دارند، اما در فرش‌های گرد، در اطراف کل محیط نقش نیز دیده می‌شوند. از نظر فنی تر، حاشیه ها انتهای تار فرش هستند، یعنی «اسکلتی» که نخ در اطراف آن ثابت شده و نمایانگر قسمت قابل مشاهده محصول است.
حاشیه ها یک ویژگی خاص در فرش های دست بافت یا گره دار می باشد در هر دو مورد، تارهای تار به صورت عمودی به دستگاه بافندگی متصل می‌شوند و بافندگان یا بافنده‌ها روی آنها کار می‌کنند تا طرح فرش را بسازند.
اگر به فرشی نگاه کنیم و حاشیه آن را ببینیم، می‌توانیم توسط آم متوجه شود که فرش دستباف است. این موضوع برای همه فرش های لوکس و مدل های با کیفیت متوسط صدق می کند، اما اگر فرشی با کیفیت پایین باشد ممکن است درست نباشد. در مدل‌های گره‌دار ماشینی، حاشیه‌ها را گاهی در انتهای مراحل ساخت با چسباندن یا دوختن به بدنه اصلی فرش می‌زنند.
در فرش هایی که حاشیه های آن نمایان نیست، انتهای آن را سلف می گویند. در این حالت انتهای تار بریده شده و گره می زنند تا دیده نشود.
می توان از مواد مختلفی برای تار فرش ، در نتیجه برای حاشیه ها استفاده کرد. رایج ترین آنها پنبه و پشم است، اما فرش هایی با تارهای ابریشمی، جوت یا کتان وجود دارد.
به طور طبیعی، مواد استفاده شده بر ظاهر حاشیه ها تأثیر می گذارد و استحکام و ظرافت آنها را تعیین می کند. در نتیجه، دانستن این اطلاعات مهم است که به نظر می رسد بی اهمیت است و در عین حال هنگام انتخاب مناسب ترین فرش با حاشیه برای پروژه شما مفید است.
چگونه می توان با فرش حاشیه دار مبلمان کرد؟
در اغلب موارد، هنگام برخورد با فرش های حاشیه دار، با آثار شرقی، عتیقه یا معاصر سروکار داریم. حاشیه در واقع یکی از عناصر تشکیل دهنده فرش های سنتی منطقه فارس و به طور کلی کشورهای آسیایی است.
حتی در فرش های هنر معاصر، ممکن است حاشیه‌هایی وجود داشته باشد که بسته به انتخاب طراح و نوع مصنوع، کم و بیش طولانی است.
هنگامی که آنها قابل مشاهده هستند، حاشیه ها به جزییاتی تبدیل می شوند که باید بر آنها تأکید شود، همچنین به دلیل توانایی آنها در گرم کردن فضا و دادن ظاهری فراگیر و کلاسیک به آن.
فرش حاشیه‌دار می‌تواند هر اتاقی از خانه را مبله کند، به شرطی که حاشیه‌ها به راحتی قابل مشاهده باشند و توسط مبلمان یا لوازم جانبی پنهان نشوند. فرش‌های حاشیه‌دار، چه شرقی و چه طرح‌دار، می‌توانند در اتاق خواب، اتاق نشیمن یا سالن، اما همچنین در راهروها، به عنوان مثال به شکل دونده، و در تراس استفاده شوند.
چگونه از فرش حاشیه دار مراقبت کنیم؟
هنگام انتخاب مبل برای فرش حاشیه دار باید در مراقبت از آن بسیار دقت کرد. انتهای تار بیشترین جمع آوری گرد و غبار و کثیفی بیشتری نسبت به توده فرش هستند زیرا فشرده تر هستند.
علاوه بر این، از آنجایی که الیاف فرسوده شده‌اند، ظریف‌ترین بخش مصنوع هستند و بیشترین خطر ساییدگی را دارند. به راحتی می توان متوجه شد که اگر فرش در قسمت شلوغ خانه باشد یا بچه ها یا حیوانات در خانه باشند، خطر آسیب دیدن حاشیه ها بیشتر است.
با در نظر گرفتن این موضوع، اتخاذ یک روال تمیز کردن و مراقبت صحیح از فرش می تواند به حفظ کیفیت فرش در طول زمان کمک کند و خطر کثیف شدن، لکه شدن و یا حتی پاره شدن حاشیه ها را کاهش دهد.
برای رعایت ظرافت الیاف، به ویژه در فرش های ابریشمی یا پشمی ظریف، باید از جارو کشیدن این قسمت از فرش اجتناب کنید.
در مورد لکه یا کثیفی سطح، می توان از یک شوینده ملایم یا یک محصول مخصوص فرش شوی استفاده کرد. از سوی دیگر، همیشه باید از مواد شیمیایی تهاجمی اجتناب کرد، زیرا می توانند الیاف را خراب کنند و در موارد شدید باعث باز شدن گره ها شوند. مورد دوم می تواند حتی به قوی ترین فرش های دارای حاشیه آسیب جبران ناپذیری وارد کند.
