فرش ماشینی

از قرن 19، ماشین بافندگی بیشتر و بیشتر صنعتی و خودکار شد. خصوصا در انگلستان، فرش در ابتدا به صورت ماشینی به تعداد زیاد تولید می شد. با گذشت زمان، روش تولید بیشتر و بیشتر بهینه و کوتاه شد. از یک سو در مراحل تولید به کار دستی کمتری نیاز بود و از سوی دیگر زمان تولید به حدود تقریبی کاهش یافت.

فرش ماشینی امروزی از کیفیت بالایی برخوردار است و در بسیاری از مواقع نیاز به دقت زیادی دارد تا تفاوت بین فرش دستباف و فرش ماشینی تولید شده را مشاهده کنید. اگر بخواهیم به بزرگترین تفاوت اشاره کنیم، فرش های ماشینی فاقد روح در پشت آثار هنری فرش های دستباف هستند.

تکنیک های تولید فرش ماشینی

فرش‌های گره‌دار ماشینی از طریق هزاران حلقه نخ به یک ماشین بافندگی مکانیکی غول‌پیکر وارد شده و تولید می‌شوند که به سرعت فرش را مطابق با الگوی انتخابی می‌بافد. در طول تولید، که در عرض های ثابت انجام می شود، می توان الگوها و اندازه های مختلف را به طور همزمان تولید کرد، که به معنای حداقل ریختن مواد پس از کارکرد دستگاه است.

با این حال محدودیت های خاصی وجود دارد، از جمله این واقعیت که فقط تعداد معینی از رنگ ها را می توان در یک فرش استفاده کرد. معمولا بین 8 تا 10 رنگ را می توان با هم ترکیب کرد و برای تولید طیف رنگی وسیع تری نمایش داد.

پس از بافته شدن فرش، طرح‌ها و اندازه‌های مختلف از هم جدا می‌شوند سپس برای بهترین دوام ممکن، آن‌ها بریده می‌شوند. تعدادی از قالی‌ها نیز بعد از آن با حاشیه‌هایی تزیین می‌شوند که در انتهای کوتاه آن دوخته می‌شوند، بر خلاف اینکه در فرش‌های دستباف، حاشیه‌ها جزء نخ‌های تار فرش هستند.

تولید فرش ماشینی گره دار تقریباً یک ساعت طول می کشد. البته بستگی به اندازه فرش هم دارد، در مقایسه با فرش دستباف که ممکن است ماه‌ها و حتی سال‌ها طول بکشد، این نیز دلیل اصلی ارزان‌تر بودن فرش‌های ماشینی است.

فرش های ماشینی با استفاده از دستگاه های تخصصی تولید می شوند که برای ساخت انواع فرش طراحی شده اند.

مراحل مختلفی در فرآیند ساخت فرش ماشینی وجود دارد که عبارتند از:

مرحله 1. طراحی فرش: اولین گام در فرآیند ایجاد یک طرح برای فرش می باشد. این کار را می توان با استفاده از نرم افزارهای طراحی به کمک کامپیوتر مانند adobe illustrator یا با کشیدن طرح با دست انجام داد.

مرحله 2. ایجاد الگو: پس از نهایی شدن طرح، مرحله بعدی ایجاد یک الگو برای فرش است. این شامل ایجاد یک الگو یا نقشه است که مکان هر عنصر را در طراحی نشان می دهد.

مرحله 3. برش نخ: نخی که برای ایجاد فرش استفاده می شود، بر اساس طرح به طول ها و رنگ های مناسب بریده می شود.

مرحله 4. بافتن فرش: سپس نخ به دستگاه وارد می شود که با استفاده از یک سری سوزن و بافندگی نخ را به الگوی مورد نظر می بافد. این دستگاه ممکن است به گونه ای برنامه ریزی شود که بسته به فرش خاصی که تولید می شود، انواع الگوها و طرح های مختلف ایجاد کند.

مرحله 5. پایان دادن به فرش: هنگامی که فرش بافته شد، معمولاً آن را تراش داده و تمیز می کنند تا انتهای شل یا ضایعات آن از بین برود. همچنین ممکن است فرش با یک ماده تکمیل کننده درمان شود تا از آن در برابر لکه و محو شدن محافظت شود.

فرش‌های ماشینی معمولاً از مواد مصنوعی مانند نایلون یا پلی‌پروپیلن ساخته می‌شوند که کار با آن‌ها آسان‌تر و دوام‌تر از مواد طبیعی مانند پشم یا ابریشم است. همچنین به طور کلی تولید آنها نسبت به فرش های دستباف ارزان تر است، و آنها را برای مصرف کنندگان مقرون به صرفه تر می کند.

فرش های ماشینی به دلیل موارد زیر شناخته می شوند:

• یکنواختی: هر فرش با فرش بعدی یکسان است و از یکنواختی در طراحی و کیفیت اطمینان حاصل می کند
• طرح ها و نقش های متقارن: فرش های ماشینی عملاً هیچ بی نظمی یا انحراف از هنجار را نشان نمی دهند.
• پشتی سخت و سفت: نشان دهنده مواد مصنوعی است.

فرش های ماشینی معمولاً قیمت کمتری نسبت به فرش های دستباف دارند و همچنین نگهداری آنها بسیار آسان تر است. آنها را می توان در حدود یک ساعت تولید کرد، در حالی که تولید فرش های دستباف ماه ها یا حتی سال ها طول می کشد.

فرش ماشینی در طیف وسیعی از اندازه ها، رنگ ها و طرح ها موجود است. آنها می توانند از پشم گوسفند و سایر مواد طبیعی ساخته شوند، اما بیشتر آنها مصنوعی هستند یا از رنگ های شیمیایی به عنوان رنگ استفاده شده است.